Wij besloten samen te gaan slapen, omdat we niet sliepen. Elk uurtje dat we pakten, misschien zelfs elke minuut, hadden we keihard nodig. Hij sliep beter al hij bij ons lag, wij sliepen niet als we bij hem op zijn kamer in een stoel zaten te wiegen tot hij weer sliep. Het werkt voor ons, maar er zijn ook uitdagingen als je samen slaapt, aan co-sleeping doet of in een familiebed slaapt. Soms moet je bewuste keuzes maken om te zorgen dat het optimaal werkt voor iedereen in het gezin. Ik deel daarom graag met je hoe je er voor kunt zorgen dat je lekker samen kunt slapen.
Zorg dat je op je gemak bent. Voel jij de noodzaak van andere dekens, een lager bed, een breder bed en bedhekjes? Regel het. Bouw desnoods een eigen bed op maat en naar smaak. Je slaapplek moet goed voelen, echt goed en het bed moet iedereen de ruimte geven die ze nodig hebben om echt te ontspannen.
Doe het gedeeltelijk. Je hoeft niet met alles All the way. Als half wasbaar luieren kan, half borstvoeding, dan vind je ook je weg wel in half samen slapen. Bij ons beginnen ze altijd in hun eigen bed en trippelen ze naar ons bed als ze daar behoefte aan hebben. Bij S. is dat 99% van de nachten en bij F. inmiddels 1% (alleen als hij ziek is) Maar je kunt ook kiezen voor overdag in eigen bedje en alleen 'snachts samen. Of andersom. Doe wat werkt en laat los wat (nu) niet werkt.
Las een pauze in als het (tijdelijk) niet werkt; als je in over-alerte staat bent na je bevalling, als je van elke ademhaling wakker schiet, touched-out bent en zelf geen oog meer dicht doet. Maak dan een plan om tot rust te komen en extra voor jezelf te zorgen. Het moet meer voordelen opleveren dan nadelen. Schakel ook steun in als je in die staat bent, want je zenuwstelsel en je hoofd heeft dan echt maximale rust en liefde nodig.
Draag oordopjes om geluidsprikkels te verminderen (wel oppassen dat die goed in je oor passen en niet kwijtraken in het bed of te grabbelen liggen voor je baby als snoepgoed)
Slaap af en toe alleen. Al is het maar een slaapje overdag, terwijl je kind in de draagzak bij papa slaapt of naar oppas is. Dat hoeft geen hele nacht te zijn, maar even het hele bed voor jezelf of het bed op de logeerkamer gebruiken is zalig. Als een van ons het samen slapen even niet trekt, heel erg moe of overprikkeld is, kruipt die in het eenpersoonsbedje van onze kleuter of peuter die mede om die reden al vanaf 18 maanden in een eenpersoonsbedje slapen.
Foto: Kraamdag 1 met S. 2020
Leer ze zelf naar je toe lopen. Samen slapen is voor luie ouders. Die van ons slapen met 1,5 jaar in een eenpersoonsbedje waar ze zelf in en uit kunnen. Ze hebben ook een klein nachtlampje. Wanneer ze wakker worden, kunnen ze zelf naar ons toe lopen en tussenin kruipen. Ik merk dat soms niet eens. Doe het traphekje wel altijd dicht en zorg dat het boven een Yes-Space is.
Zorg voor kindvrije bed momenten, als je begrijpt wat ik bedoel. Want natuurlijk is het goed om aan elkaar als partners toe te komen. Dat kan bijvoorbeeld door de logeerkamer (of andere plekken) te gebruiken of de kinderen in hun eigen bed te laten beginnen met slapen in de avond.
Doe er niet moeilijk over en laat schaamte los. Het grootste gedeelte van de wereld slaapt samen en vindt dat compleet normaal. In het westen doen we daar eigenlijk hartstikke moeilijk over. Onnodig. Het is heel natuurlijk gedrag en echt; het gaat vanzelf over en dan ga je het nog missen!
Samen slapen werkt alleen als je het zo regelt dat het werkt, op maat voor jullie gezin. Zoek en probeer, praat erover en creëer. Er zijn geen vaste lijnen, enkel dingen die ervoor zorgen dat het veilig blijft, die lees je hier. Maar verder kun je spelen, proberen en kijken wat werkt voor jullie.
Succes en slaap lekker samen.
Foto: Lisa Joy Fotografie voor Kiind Magazine OER
Comments